Prof. Miodek poproszony o wskazanie najbardziej irytującego błędu koniugacyjnego (czyli dotyczącego odmiany czasowników) wymienia konstrukcje - ja tego nie rozumie, ja już umie to zrobić.
Formy: rozumie, umie odnoszą się do trzeciej osoby liczby pojedynczej!
On nie umie gotować.
Ona nie rozumie matematyki.
Natomiast: Ja rozumiem, ja umiem! Nie można zjadać -m w wygłosie!
Np:
Liczba pojedyncza
1. Ja umiem, rozumiem,
2. Ty umiesz, rozumiesz,
3. On/ona/ono umie, rozumie
Liczba mnoga
1. My umiemy, rozumiemy,
2. Wy umiecie, rozumiecie
3. Oni umieją, rozumieją
1 komentarz:
Ciekawi mnie skąd wzięła się odmienność koniugacyjna takich wyrazów jak umieć,rozumieć? Większość czasowników w I os. l.poj. (w tym bliskoznaczne potrafię ) ma końcówkę -ę a tu jest inaczej. Dlaczego?
Prześlij komentarz