Ja umiem, ja rozumiem

Prof. Miodek poproszony o wskazanie najbardziej irytującego błędu koniugacyjnego (czyli dotyczącego odmiany czasowników) wymienia konstrukcje - ja tego nie rozumie, ja już umie to zrobić. 

Formy: rozumie, umie odnoszą się do trzeciej osoby liczby pojedynczej!

On nie umie gotować.

Ona nie rozumie matematyki.

 

Natomiast: Ja rozumiem, ja umiem! Nie można zjadać -m w wygłosie!    

 

Np:

Liczba pojedyncza

1. Ja umiem, rozumiem,

2. Ty umiesz, rozumiesz,

3. On/ona/ono umie, rozumie

Liczba mnoga

1. My umiemy, rozumiemy,

2. Wy umiecie, rozumiecie

3. Oni umieją, rozumieją