środa, 28 grudnia 2016

Mariusz Czubaj - R.I.P

Jestem książkowym ignorantem...
Zbliża się koniec roku, więc w internetach nie może zabraknąć rad jak oślnić wszystkich kreacją sylwestrową, jak schudnąć po świętach czy jak wytrwać w noworocznym postanowieniu, bo przecież wraz z 1 stycznia życie każdego człowieka na tej planecie diametralnie się zmieni. Ale jest jeszcze jeden temat, który niezmiennie przewija się na ścianach mediów społecznościowych - podsumowanie roku. Oczywiście zawsze na plus. Ile osób, może pochwalić się, że wyrtwało w noworocznych postanowieniach do lutego? No właśnie. Zastanawiając się nad podsumowaniem swojego roku weszłam na zakładkę "recenzje"... i zamarłam. Ostatnią dodałam w grudniu. Rok temu. Jestem książkowym ignorantem. Nie dość, że pewnie nie udało mi się przeczytać jednej książki w tygodniu, jak planowałam, teraz już się tego nie dowiem, nie notowałam, to jeszcze nie chciało mi się o nich napisać chociaż kilku słów, postawić plusa bądź minusa przy tytule. Ale jeszcze większym ignorantem okazałam się zabierając się do recenzji R.I.P Mariusza Czubaja, a uświadomił mi to sam autor. Nawet nie będę pisać o mieszanych uczuciach wynikających z przekombinowania, zagmatwanej fabuły, niepotrzebnej brutalnej widowiskowości i poczuciu: znowu zawiodłam się na Czubaju. Skupię się na kilku ostatnich stronach. Spokojnie, nie zdradzę kto zabił. Chociaż w przypadku tej książki powinnam napisać: kto nie zabił. Odniosę się do rozdziału Od autora. Na tych dwóch kartkach Czubaj uświadomił mi jak mało wiem o literaturze kryminalnej, którą teoretycznie się zajmuję. Wymienił tyle nawiązań, odwołań do innych książek, których ja w trakcie czytania nie zauważyłam, że ze wstydu przybrałam barwy okładki. Zamiast więc wymądrzać się i oceniać - nadrobię książkowe zaległości i zabiorę się do czytania. Od podstaw. Za rok narzekając, że się zawiodłam, będę przynajmniej wiedziała ilu autorów za to winić. A Czubaj? Z pewnością dostarczył mi sporo emocji. A książka wcale nie była taka zła. Chociaż spodziewałam się czegoś innego. Ale w końcu, parafrazując autora, dobry kryminał to taki, po przeczytaniu którego czytelnik czuje się jak głupek. Idąc tym tropem - Czubaj jest mistrzem.

3 komentarze:

Anonimowy pisze...
Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.
Jerzy Skoczylas pisze...

I nie tylko książkowym. Z przecinkami masz kłopot na poziomie podstawówki (Zbliża się koniec roku, więc w internetach nie może zabraknąć rad PRZECINEK jak oślnić wszystkich kreacją sylwestrową...; Zastanawiając się nad podsumowaniem swojego roku PRZECINEK weszłam na zakładkę; Ale jeszcze większym ignorantem okazałam się PRZECINEK zabierając się do recenzji; Spokojnie, nie zdradzę PRZECINEK kto zabił).
A w rubryce "O mnie" (dlaczego piszesz tam w trzeciej osobie, skoro "o mnie"?): Nie tyle polonistka, co kryminalistka... Po polsku: Nie tyle..., ile...

Unknown pisze...

Ha ha okazała się Ignorantem, dodam od siebie Ignorant, skąd ten wyraz jest w języku polskim? Ignorantia - łacina! To jest nie znajomość Kogoś, czegoś: jak w przypadku Ignorantia iuris noce - nieznajomość prawa szkodzi. Anty pozostawiam do rozpatrzenia, przez tych, którzy źle mówią, używając nadmiernie tego słowa.